Kolekcja Carla Blechena

Założona w 1913 roku chociebuska kolekcja z 85 dziełami artysty jest jedną z najobszerniejszych zbiorów jego dzieł w niemieckim muzealnictwie. Obejmuje ona niemal wszystkie fazy twórczości tego najważniejszego obok Caspara Davida Friedricha, malarza XIX wieku: począwszy od romantycznych początków twórczości, w których częściowo pracował według klasycznych zasad kompozycji, aż po jego późniejsze dzieła wiekoformatowe. W przeciwieństwie do ówczesnego rozumienia natury, Carl Blechen odkrył motywy swojego malarstwa w rzekomo nieprzyjemnej, dzikiej, codziennej naturze.

Jego artystyczna wirtuozeria, pomysłowość i tajemniczość obrazów, jego wskutek ciężkiej depresji tragicznie zakończone życie, czynią z niego szczególne zjawisko w malarstwie niemieckiego romantyzmu.

Chociebuska kolekcja Carla Blechena, obok dzieł tego artysty, zawiera także prace związanych z nim artystów, przede wszystkim jego uczniów i kolegów, między innymi Augusta Wilhelma Schirmera, Friedricha Augusta Elsassera, Carla Krügera, Friedricha Ahlborna, Carla Steffecka, Johana Christiana Clausen Dahla.

Kolekcję uzupełniają zbierane od 1927 roku dzieła tak zwanych następców Blechena od realizmu (Adolph von Menzel, Hugo Paul Harrer) poprzez impresjonizm (Max Liebermann) aż po modernizm (Lovid Corinth, Käthe Kollwitz, George Grosz, Karl Hagemeister).